Ostatnio dużo słychać o hirudoterapii. Kiedy nowoczesna medycyna zawodzi, ludzie sięgają po nieco bardziej niekonwencjonalne metody leczenia. Jak się okazuje, terapie pijawkami często są skuteczniejsze niż leki. Skąd bierze się lecznicze działanie pijawek?
Czym jest hirudoterapia?
Jak już wspomnieliśmy, hirudoterapia to inaczej metoda leczenia pijawkami. Do tego zabiegu używa się wyłącznie pijawki lekarskiej, czyli Hirudo medicinalis. Pochodzi ona ze sterylnych hodowli w laboratoriach. Pijawki przystawia się na zdrową skórę, w pobliżu miejsca dolegliwości. Mimo że niektórzy odczuwają strach przed tymi wpijającymi się stworzonkami, ugryzienie jest bezbolesne, dzięki wytwarzanym substancjom znieczulającym. Hirudoterapia (http://pijawki.abros.pl/hirudoterapia-metoda-leczenia/) stosowana jest m. in. przy dolegliwościach związanych z nadciśnieniem i niedociśnieniem, przy żylakach, chorobach serca czy wrzodach żołądka i dwunastnicy.
Tajemnicze hirudozwiązki
Dawniej ludzie wierzyli, że pijawki leczą, ponieważ wysysają z nas „złą krew”. Oczywiście prawda jest zupełnie inna. Lecznicze działanie to sprawka wydzieliny pijawek, która produkowana jest w ich gruczołach ślinowych. Kiedy pijawka przyssie się do pacjenta, wpuszcza do jego organizmu różne substancje. Jakie działanie mają poszczególne związki?
- Hirudyna – jest to substancja zapobiegająca krzepnięciu krwi, która świetnie działa w przypadku chorób krwi, niewydolności nerek, skrzepów śródnaczyniowych, żylaków itp.
- Bdelina – działa przeciwzapalnie.
- Hirustazyna – antykoagulant, który zmniejsza krzepliwość krwi.
- Gilantyna – antykoagulant i silny lek antyprzerzutowy.
- Apyraza – upłynnia krew.
- Eglina – środek przeciwzapalny i aktywny antyutleniacz, który blokuje stany zapalne w organizmie.
- Hementyna – enzym zapobiegający krzepnięciu krwi i rozkładający zakrzepy.
- Destabilaza – ma działanie przeciwagregacyjne i rozkłada zakrzepłą krew. Wpływa pozytywnie także na naczynia krwionośne i przewód pokarmowy, jak również reguluje poziom cukru we krwi.
Oczywiście związków tych jest dużo więcej. Do tej pory dopiero połowa z nich została dokładnie zbadana.
