Do niedawna przypuszczano, że parodontoza pojawia się, gdy dziąsła są osłabione. Nic bardziej mylnego. Parodontoza jest konsekwencją złej pielęgnacji jamy ustnej i tworzeniu się kamienia nazębnego na powierzchni zębów.
Szkodliwa płytka nazębna
Osad nazębny złożony jest ze złuszczającego się naskórka, resztek jedzenia i bakterii. Na zębach pojawia się bardzo szybko po umyciu. Początkowo jest miękki i łatwo go usunąć, ale w zetknięciu ze śliną mineralizuje się i twardnieje. Zmienia się wówczas w kamień nazębny, którego nie sposób usunąć z pomocą zwykłej szczoteczki do zębów i płynu do płukania. Po pewnym czasie nieusuwany kamień zaczyna wchodzić pod dziąsła i ostatecznie rozwija się parodontoza.
Złogi kamienia nazębnego mogą być usunięte jedynie przed dentystę. Lekarz użyje specjalistycznego sprzętu i podczas profesjonalnych zabiegów (tzw. skalingu lub piaskowania), ściągnie z powierzchni zębów wszystkie osady i zanieczyszczenia. Na takie zabiegi powinno umawiać się 2-4 razy do roku.
Objawy i leczenie
Parodontoza rozpoczyna się wtedy, gdy podczas mycia, nitkowania lub jedzenia dziąsła zaczynają krwawić. To pierwszy symptom choroby, wskazuje na to, że przyzębie jest osłabione. Parodontozę można też podejrzewać wtedy, gdy dziąsła są obrzmiałe, zaczerwienione i wrażliwe na dotyk. Kiedy zęby zaczynają się chwiać – parodontoza jest już bardzo posunięta. Może dojść nawet do wypadania zębów. Dzieje się tak, ponieważ dziąsła pod wpływem kamienia cofają się, przez co szyjki zębowe są odsłonięte i niestabilne.
Najlepszym sposobem na parodontozę jest zapobiegliwość. Zęby powinno myć się po każdym posiłku. Należy także stosować płyny do płukania ust i nić dentystyczną. Co prawda domowe sposoby czyszczenia zębów nie usuwają płytki nazębnej w 100%, ale opóźniają jej przyrost. Jeśli dba się o pielęgnację w domu i korzysta z zabiegów usuwania kamienia u dentysty, parodontoza nie będzie miała warunków do rozwoju. Niestety, jeśli w wyniku zaniedbań się rozwinie, możliwa będzie wizyta u chirurga i żmudne leczenie stomatologiczne.
